සාගර වෙරළේ සොඳුරු සැදෑවක..

බිඳී විසිරෙයි - රැළිති නංවයි

සයුර පෙර වාගේ..

එදා එහි වූ - තාලය අද නැත

අපේ සිනා හඬ

නොඇසෙනා හින්දා..

අඳුරු ගල් කුළු - පුපුරු නංවයි,

චණ්ඩ හිරු රැස් - වලින් තැවෙමින්,

ම' ලයට තුරුළු වූ - නුඹ පහස යළි

නොලැබෙනා හින්දා..

හඬක් නොනගා - අප පසු කර ගිය

දුම්රිය අද එයි - මා පසු කර යයි.

ශෝකී හඬ නංවා
අපේ දෑත් යළි
එක් නොවෙනා හින්දා..

මම,

~Nj~