ජීවිතය පිලිබඳ ආශාව අත හැරීම හෙවත් රත්ගමයා සමග සතියක් ගත කිරීම - 2 කොටස

මේ වෙද්දී මම පේරාදෙණියට ඇවිත් කාලය පැය විසි හතරකට එහා ගත වෙලා.. රත්ගමයා සමග පේරාදෙණිය විශ්ව විද්‍යාලයේ, එක ම කාමරයේ සතියක් ගත කිරීමේ මහා මෙහෙයුම පිළිබඳව 'ලක් වැසි' සහ 'පිට රට වැසි' පාඨකයන් දැනුවත් කිරීමේ මෙහෙයුම් වාර්තාකරණයේ දෙවන දිග හැරුමයි මේ..

කලින් කොටස කියවපු නැති කෙනෙක් ඉන්නවා නම් මෙතනින් ගිහින් කියවලා එන්න... මේ ඊට පස්සේ සිදු වුණු ටික!

කාමරයේ ජනේලයෙන් පිටත බැලූ විට

ඊයේ රෑ නිදා ගන්න ගිය වෙලාවේ, රත්ගමයා එක පාරට ම මහා විකාර ප්‍රශ්නයක් ඇහුවා.. 

"මචං.. උඹේ ෆෝන් එකේ එලාම් එක තියන්න පුළුවන් ද බං??"


ඇයි යකෝ.. HTC Rhyme එකක් පාවිච්චි කරන එකෙක්ගෙන් අහන්න ඕන ප්‍රශ්නයක් ද ඒ? අමතක වුනා නේ. මූ හරකා නේ!!


"පුළුවන් බං.. ඇයි මොකෝ??"


"නෑ බං.. හෙට ලෙක්චර්ස් තියෙනව නේ.. මට උදෙන් නැගිටින්න ඕන.. මගේ එකෙත් එලාම් එක තිබ්බා. ඒ උනාට ඒක ෂුවර් නෑ.."


ඒකත් ඇත්ත නේ! ඇපල් චයිනීස් එව්වා වල වගේ හොඳට චයිනීස් ඇපල් එව්වයේ එලාම් වදිනවා යැ.. විශේෂයෙන් රත්තගේ ඇපල් එකේ!



"හා හා.. හරි බං.. මම තියන්නම්.. කීයට ද එලාම් එක තියන්න ඕන?"

"7.30 ට වගේ තිබ්බම ඇති බං.. හෙට ලෙක්චර්ස් තියෙන්නේ 10 ට"

අඩේ.. මේ ගස් ගොබිලා මෙච්චර බයේ ඉන්නේ 7.30 ට ඇහැරෙන්නේ නැති වෙයි කියලා ද.!


කොහොම හරි උදේ 7.30 වෙද්දී එලාම් එකට අවදි වුනු එකා ටික වෙලාවක් එහෙ මෙහෙ කරක් ගහලා 8 විතර වෙද්දී, 

"අනේ මචං අද ලෙක්චර්ස් යන්න බෑ.. අද CS එකත් නෑ.. අනිත් දෙකට ගිහින් වැඩක් නෑ.."


කමක් නෑ ඉතින්.. හැමදාම නෑ නේ.. මට ඉතින් රත්තා වගේ සතෙක් වගේ ඉඳලා පුරුදු නැති නිසා ගිහින් මුණ කට හෝදගෙන ආවා.. එද්දී සතා නිදි.. (රත්තාට ගැසූ මඩ අද දිනට අවසන්)




කරන්න දේකුත් නැති නිසා දවල් වරුව ෆිල්ම් බල බල හිටියා.. ඇවිදින්න හිතුනේ නැහැ.( මේකේ සයිස් එකේ හැටියට අතරමං උනොත් එහෙම ගම්පොල දිහාවෙන් මතු වෙන්න පුළුවන් හින්දා මගේ පුංචි හිතට බයක් වගේ එකක් දැනුණා)



හවස් වෙද්දී මොකද්ද මීටිං කෑල්ලක් පිටින් දාලා සයන්ස් එකේ එවුන් සෙට් එක ම මාරු. වලට යන්න වත් මොකෙක් වත් නෑ..කල්පනා කර කර ඉන්දෙද්දී එක පාරට ම යෝධ බල යෝධ වීරිය මගේ ඇඟටයි, හිතටයි දෙකට ම ආවා! වෙන එවුන් මොකට ද? මම යනවා තනියම!


අක්බාර් හෝල් එකේ ඉඳං වල පැත්තට යන්න ඕන අක්බාර් පාලම හරහා.. වෙලාව හවස 5.30 ට විතර ඇති.. නාට්‍ය පටන් ගන්නේ 7.30 ට විතර. ඉර බැහැගෙන යන වෙලාවේ ඒ සුන්දරත්වය පුදුමාකාර විදියට විඳින්න අක්බාර් පාලම මතට වෙලා පුළුවන්. කලින් අහලා තිබුණට විඳලා තිබුණේ නැති නිසා ඒ අත්දැකීම පුදුමාකාර විදියට හිතට කා වැදුනා. 

අක්බාර් පාලම මතට දිස් වෙන මහවැලිය

"උදේ පාන්දරට මෙතන මාර ලස්සනයි බං.." 

ඊයේ හවස අක්බාර් පාලම උඩින් එද්දී රත්තා කිව්ව කතාව මට මතක් වුනේ ඒ වෙලාවේ.. ඉර බහිද්දී මෙච්චර ලස්සන නම්, ඉර පායද්දි කොහොම වෙයි ද කියලා මට හිතා ගන්න පුළුවන්.. ටික වෙලාවක් ඒ සුන්දරත්වය විඳපු මම ආයෙමත් වල පැත්තට ඇදුනා..

ඊයේට වඩා අද වලේ සෙනග පිරිලා..  පනහේ ටිකට් එකකින් යන්තම් ඇතුලට රිංග ගත්ත මම, මුලින් ම හෙව්වේ වාඩි වෙන්න, ඉඩ කඩ සහ හොඳ අසල්වැසියෙක් ඉන්න තැනක්.. ඉඩ කඩ තියෙන තැන් කිහිපයක් තිබුණත් අසල්වැසියන් හිතට වැදුනේ නැති නිසා ඒ තැන් කිහිපය ම මග හැරලා අන්තිමට එක තැනකින් වාඩි වුනා.. (හොඳ අයියා කෙනෙක් විදියට තමන්ගේ එක ම නංගි කියන දේවල් ඉඳලා හිටලා හරි අහන්න ඕන නේ!) 

අපේ කැම්පස් එකේ බැචියකට ටිකක් සමාන රුවක් තියෙන, ලස්සන කෙල්ලෙක් මගේ ළඟ හිටියා.. 

'අද නම් වැඩේ ගොඩ! ඕන් නංගියේ මේකිට කොල්ලෙක් නැත්නම් මේ ඉන්නේ උඹේ නෑනා!'
මගේ යටි හිත හෙමිහිට කෙඳිරුවා.. ටික වෙලාවක් ගත වෙද්දී එයා කොහෙන්දෝ මන්දා ජංගම දුරකතනයක් ඇදලා අරන් කාට ද මන්දා කොටන්න ගත්තා.. ඊට ටික වෙලාවකට පස්සේ ඇමතුමක්! 


"මම මෙහේ අනේ! කෝ ඔයව මට පේන්නේ නෑ නේ! අනේ එන්නකෝ.."

"ආ.. මම ඔයාව දැක්කා.. මම මේ මෙතන ඉන්නේ අනේ.. කෝ ඔයාට පේන්නේ නැද්ද? ඔහොමම ඉස්සරහට එන්නකෝ.. තව පහලට එන්න.. තව.. ආ දැන් එන්න.."


කොහේදෝ ඉඳලා ආපු හිපාටුවෙක්ගේ අතේ ඈ එල්ලුනා.. අන්තිමට ඌ අපි දෙන්නා අතරට ඇවිත් නාට්‍යය බලන්න ගත්තා.. පේරාදෙණියේ මගේ කුළුදුල් ප්‍රේම කතාව අවසන් වුණේ එහෙමයි! 

අපි ගාල්ලේ කොල්ලෝ..  ඔව්වයින් අපි සැලෙන්නේ නෑ.. දිගට ම උත්සාහ කරනවා! තාම ඇවිත් දවසයි නේ!



විකාර මිසක් අද නාට්‍යය ගැන කියන්න බැරි වුනා නේ.. අද පෙන්නුවේ දොළහක් කියන නාට්‍යය!පැය දෙකක ධාවන කාලයක් තිබුණත් අතරමැද දී විවේකයක් තිබුණේ නැහැ.. හැබැයි නාට්‍යය අතරේ විවේකයක් අවශ්‍ය වුනෙත් නැහැ.. ඒ තරම්ම සුපිරි නාට්‍යයක්! කාලය ගත වුණා දැනුනේ ම නෑ.. 

නාට්‍යයේ අවස්ථාවක්

මේ නාට්‍යය කලින් වාරයක ගාල්ලේ දී බලන්න හිතන් හිටියට අවස්ථාවක් ලැබුනේ නැහැ.. හැබැයි අද නම් උපරිම වින්දනයෙන් යුතුව නැරඹුවා! කෙනෙක්ට අවස්ථාවක් ලැබෙනවා නම් නැරඹිය යුතු ම කතාවක්.


අද  ටිකක් වෙහෙසයි! ඒ නිසා පෝස්ට් එක කෙටි කරන්න වුණා. අද කියන්න බැරි වුණු ටිකත් හෙට කියලා දාන්නම්!


ප/ලි:
හෙට  මයිනන් හෙවත් minor staff එකේ වැඩ වර්ජනයක් පැවැත්වෙන බව දැන ගන්නට ලැබුණා.. එහෙම වුණොත් ලෙක්චර්ස් නැති නිසා කැම්පස් එකේ සමහර තැන් පිරී ඉතිරී යනු ඇතැයි ද, සමහර භාණ්ඩ වැඩි වැඩි වශයෙන් අලෙවි විය හැකි යයි ද තතු දන්නා එවුන් පැවසුවා! ඒ ගැන වැඩි විස්තර කීම තහනම් නිසා මීට වඩා කිසිවක් නොකියමි!


ප/ප/ලි:  
මේ සටහන ලියන වෙලාවේ, කොහේදෝ අවලමේ ගොස් සිටි, 'රත්තා' නොහොත් 'කුප්පයා' මේ ස්ථානයට කඩා වැදුනා.. ඒ තමන් මිල දී ගත් ජාතික සම්පත ලොතරැයියක ජය අංක බලා ගන්න! 

පළමු අංකය ගැළපීමෙන් ඔහු මේ වන විට රුපියල් ම විස්සක් ජයග්‍රහණය කර තිබෙනවා! ඒ මුදලෙන් සෑහීමකට පත් නොවන නිසා තවත් ඉදිරියට යන බව ඔහු පැහැදිලිව ප්‍රකාශ කර, යළි තහවුරු කළා.. තවත් ඉදිරියට යාමෙන් ලද රුපියල් විස්සත් නොලැබිය හැකි බවට අප අවවාද කර තිබියදීත් තම තීරණයේ ම රැදී සිටින්න රත්ගමයා මහතා ගත් තීරණය අප අගය කරනවා! ඔහුට හොඳ තරඟයක දෙන්න ලැබේවා කියලා අපි ප්‍රාර්ථනා කරනවා..

ඉදිරි වට වල සහ පේරේ ජීවිතය පිලිබඳ තවත් තොරතුරු සමග හෙට හමු වෙමු!

3 කොටස