බටහිරට එහා ගිය අපේ දැනුම - ලිපි පෙළක ආරම්භය

කවුරුන් පිළි ගත්තත් නොගත්තත්, අද ලෝකය ක්‍රමයෙන් විනාශය කරා යමින් පවතී. බටහිර දැනුම මත පදනම් ව කෙරෙන ඊනියා සංවර්ධනය ක්‍රියාවලිය නිසා දිනෙන් දින සම්පත් විනාශ වෙමින් පෘථිවියේ පැවැත්මට හානිකර බලපෑම් එල්ල වෙයි. එසේ වීමට නම් අප භාවිත කරන දැනුම නිවැරදි සහ භාවිත කළ යුතු දැනුම නොවිය යුතු ය. මිනිසා යනු පරිසරයේ එක් කොටසක් විනා එහි හිමිකරු නොවේ. ඒ බව අප අවබෝධ කර ගත යුතු ය. මෙම රටාව වෙනස් විය යුතු ය. එසේ වීමට නම් බටහිර දැනුම උඩු යටිකුරු වන ආකාරයේ වෙනත් දැනුමක් මගින් එය ප්‍රතිස්ථාපනය (replace) විය යුතු ය. එම දැනුම සිංහල බෞද්ධ දැනුම මත පදනම් වූවක් කරවා ගැනීම සඳහා දියත් කෙරෙන මහාචාර්ය නලින් ද සිල්වා ගේ නිර්මාණාත්මක සාපේක්ෂතාවාදය නම් සංකල්පය සහ එයින් කෙරෙන යම් යම් පැහැදිලි කිරීම මා අවබෝධ කර ගත් ආකාරය මත පදනම් ව සරල ව  පැහැදිලි කිරීම සඳහා මේ ලිපි පෙල ලියැවේ..

අප යම් දෙයක් පිළිබඳව දන්නවා යනු ඒ පිළිබඳව යම් ප්‍රවාදයක් නැතිනම් කතාවක් අප නිර්මාණය කරගෙන ඇති බව යි.. උදාහරණයක් ලෙස ඔබ දැන් පරිඝනකය ඉදිරිපිට ට වී මේ සටහන කියවනවා විය හැකි ය. ඔබ වාඩි වී සිටින්නේ පුටුවක් මත යැයි සිතමු. ඔබ 'පුටුව පිළිබඳව දන්නවා' යනු, ලී කකුල් හතරක් මත තවත් ලැල්ලක් යොදා, හේත්තු වන්නට තවත් කොටසක් සවි කර ඇති දෙය පුටුව යැයි කතාවක් යමෙකු නිර්මාණය කර ඒ දැනුම ඔබට ලබා දී ඇති බවයි. ඒ කතාව අසා නොතිබෙන්නට ඒ පුටුවක් යැයි ඔබට අවබෝධ නොවන්නට පුළුවන්. මෙහි දී භාෂාව වැදගත් නොවේ. වැදගත් වන්නේ සංකල්පය යි.

බොහෝ විට මෙලෙස නිර්මාණය කරන ලද කතාව වැරදි වීමට හැකියාවක් ඇත. එවිට වඩාත් නිවැරදි වූ කතාවක් මගින් අදාල සංකල්පය ප්‍රතිස්ථාපනය කිරීමට සිදු වේ. උදාහරණයක් ලෙස කරකැවෙන පුටුවක් අප මුලින් කියූ කතාවට නොගැළපේ. එසේ නම් ඒ කතාව වැරදි එකකි. ඒ නිසා එය වෙනත් කතාවක් මගින් ප්‍රතිස්ථාපනය කළ යුතු ය. දැනුම යනු මිනිසා විසින් නිර්මාණය කරන ලද්දක් මිස සොයා ගත් දෙයක් නොවන්නේ මේ ආකාරයට ය. මේ දැනුම සංස්කෘතියෙන් සංස්කෘතියට වෙනස් වෙයි.

කෙටියෙන් සහ සරලව කියන්නේ නම් ග්‍රීක යුදෙව් ක්‍රිස්තියානි සංස්කෘතිය හරහා නිර්මාණය වූ දැනුමක් බටහිරයන් සතු වන අතර, සිංහල බෞද්ධ සංස්කෘතිය හරහා නිර්මාණය වූ දැනුමක් අප සතුව ඇත. මෙහිදී සැලකිය යුතු වන්නේ, මේ දැනුම නිර්මාණය කිරීම සිදු වූ සංස්කෘතිය හැඳින්වීමට අදාල නම් යෙදීම සහ අදාල ආගම් අතර සෘජු සම්බන්ධයක් නැති බව යි. උදාහරණයක් ලෙස ශ්‍රී ලංකාවේ ජීවත් වූ යක්ෂ සහ නාග ගෝත්‍රිකයන් බුදු දහම නො ඇදහුවත් ඔවුන් සතු වූ දැනුම ගැනෙන්නේ ද සිංහල බෞද්ධ දැනුමෙහි කොටසක් වශයෙනි. සිංහල බෞද්ධ සංස්කෘතිය මගින් අප ලබා ගත දැනුමට අමතරව වේදය, සිද්ධ සහ යුනානි දැනුම ආදී වශයෙන් තවත් රටවල් සහ ආගම් වල සංස්කෘතීන් හා බැඳුනු දැනුම පවතී. මේ ලිපි පෙළ පුරා කතා බහ කෙරෙන අපේ දැනුම යනු සිංහල බෞද්ධ දැනුමයි. 

අප පිළි ගත්තත් නැතත් අද ලෝකය බටහිර ආධිපත්‍යයට නතු ව පවතී. එය දේශපාලනිකව පමණක් නොව දැනුම මගින් ද සිදු කරන ලද්දකි. අද සෑම පාසලක ම සහ විශ්ව විද්‍යාලයක ම පාහේ ඉගැන්වෙන්නේ බටහිර දැනුමයි. අප කුඩා කළ පටන් ම මනසට කාවද්දා ඇත්තේ බටහිර දැනුම නිවැරදි බව සහ එය එක ම නිවැරදි දැනුම බවයි. අතරින් පතර අපේ දැනුම ගැන අසන්නට ලැබුණත් එය පිළි නොගන්නට හෝ එහි සත්‍ය අසත්‍යතාව පරීක්ෂා කිරීමට බටහිර දැනුම යොදා ගන්නට අප පෙළඹී ඇත්තේ එබැවිනි. මේ පෙළඹවීම නොවන්නට හුදෙක් දේශපාලනික වශයෙන් පමණක් අප පාලනය කරන්නට හෝ බලපෑම් කරන්නට බටහිරයන්ට ඉඩ නොලැබිය හැකි ය.

සිංහල බෞද්ධ සංස්කෘතිය වසර දෙදහස් පන්සියයකට එහා ඉතිහාසයක් සහිත එකකි. අපේ රටේ කර්මාන්ත සඳහා යකඩ තලද්දී බටහිරයන් නිරුවතින් දඩයම් කරමින් ජීවත් වූ බව ජන වහරේ පවතී. එය සත්‍ය වුවත් නැතත්, අතීතයේ අප සතුව සුවිශාල දැනුම් සම්භාරයක් තිබී ඇත. ඒ කාලයේ බටහිරයන් සතුව එවැන්නක් තිබී හෝ නොතිබී අද බටහිර දැනුම ලෝකය පුරා පැතිරී යන තරම් විශාලව වැඩී ඇත. දැනුම යනු නිර්මාණය වන දෙයක් බව කලින් සඳහන් කළෙමි. අපට වඩා බොහෝ දුර්වල ව පවතී ඔවුනගේ දැනුම අද මේ තරම් විශාලව වැඩී ඇත්නම්, අප සතු වූ දැනුම ඔස්සේ යමින් නව ප්‍රවාද නිර්මානය කළේ නම් අද අපේ දැනුම බටහිරට වඩා ඉදිරියෙන් පිහිටන්නට ඉඩ තිබිණි. මෙහි සැළකිය යුතු දෙයක් ඇත. අපේ රටේ මහා විශාල වැව් හැදුවේ අද ජලාශ සෑදීමේ දී තරම් පරිසර විනාශයක් නොකර ය. සුවිසල් දාගැබ් තැනුවේ අද ගොඩනැගිලි ඉදි කරද්දී මෙන් පරිසරය විනාශ නොකර ය. අපේ සංස්කෘතිය බැඳී පැවතුනේ පරිසරයත් සමග ය.

සමහර විට අපේ දැනුම මගින් පරිඝනක නො තැනෙන්නට ඉඩ තිබිණි. නමුත් ඊට එහා ගිය නිර්මාණ කෙරෙන්නට ඉඩ තිබිණි. රෝද සවි කළ කරත්තයක් හදා ගන්නට බටහිරයන් නොහැකිව තිබූ අවධියේ රාවණා දඬු මොණරයෙන් ගොස් සීතා පැහැරගෙන ආ බව අපේ ජන ප්‍රවාදයේ සඳහන් වේ. තව ද එය භාරතයේ ලියැවුණු රාමායනයේ සඳහන් වෙයි. කියන කරන සෑම දෙයක් ම පිළි ගන්නට බටහිර පොත් පත් වල සඳහන් සාක්ෂි, සාධක ඉල්ලන්නන්ට මෙය විහිළුවක් විය හැකි ය. එහෙත් එයට එක් හේතුවක් විය හැකි යැයි මට සිතේ. බොහෝ දුරට රාවණා දඬු මොණරයෙන් ගිය කාලයේ බටහිරයන්ගේ ප්‍රවෘත්ති වාර්තාකරණය සහ ලේඛනය දුර්වල වී පවතින්නට ඉඩ ඇත. ඒ හේතුව නිසා එක්කෝ අදාල සිද්ධිය බටහිරට සැල නොවන්නට ඇත. නැතිනම් ඒ පිළිබඳව තේරුම් ගැනීමට හෝ ලියා තැබීමට ඔවුනට නොතේරුණා විය හැකි ය. භාරතයේ සහ ලංකාවේ ඒ පිලිබඳ සඳහන් පවතීමටත් බටහිරට නොලැබීමටත් හේතුව බොහෝ විට එය විය හැකි ය..

බටහිර දැනුමේ දෝෂ නිසා සහ නිවැරදි සංවිධානාත්මක බවින් තොර වීම නිසා අද පරිසරය බොහෝ දුරට විනාශ වී ඇත. නමුත් අපේ දැනුම වර්ධනය වී නම් මෙවැනි විනාශයක් නොවන්නට බොහෝ දුරට ඉඩ තිබිණි. සංවර්ධනය යනු පරිසරය සහ තමාට වැදගත් නොවේ යැයි හිතෙන දේ විනාශ කරමින් ආත්මාර්ථකාමීව සිදු කෙරෙන වැඩ පිළිවෙලක් නොවිය යුතු ය. පරිසරය සමග එහි ම කොටසක් ලෙස සිටිමින් අපේ අවශ්‍යතා ඉටු කර ගැනීම නිවැරදි පැවැත්මයි.

භාෂාව හැසිරවීමේ දී හැකි තාක් සරලව සහ සෘජුව අදහස් ප්‍රකාශ කිරීමට උත්සාහ ගතිමි. මෙය බටහිර අදහස් වලින් හිස පුරවා ගත් කෙහෙතලාට නොතේරෙන්නට පුළුවන. ඇනෝ අදහස් බොහොමයක් වැටෙන්නට පුළුවන.අරුණැල්ලේ හිට්ස් අඩු වීමට ද පුළුවන. නමුත් මේ ලිපි පෙල ඉදිරියට ද ලියවෙනු ඇත..