ආදරණීය ඔබා මාමේ!

ලෝකේ පෙරලුනත් අඟහරුවාදාට කලින් පෝස්ට් එකක් දාන්නේ නෑ කියලා හිතාගෙන උන්නට
හිතුවේ නෑ කවදාවත් උඹ හින්දා මට පෝස්ට් එකක් දාන්න වෙයි කියලා.. ඒ කාලකන්ණි ආරංචිය අද උදේ එද්දී මම බ්ලොග් එකක් වත් කියවන මානසිකත්වයකින් නෙවෙයි හිටියේ. ඒත් ඒ මොහොතේ ම ඇවිත් බලද්දී සයිබරය පුරා ම ඔබා මාමගේ ගැන පෝස්ට් වැටිලා..

ජීවිතේට එක ම වරක් විතරක් හමු වෙලා කතා කරලා තිබුණට, ඔබා මාමේ, කමෙන්ට් සහ බුකියේ චැට් වලින් අපි අතරේ ගොඩනැගිලා තිබුණේ පුදුමාකාර යාලු කමක්..

බ්ලොග් ලියන්න ආපු කාලේ, ලොකු ලොකු බ්ලොග් වල Observer කියලා පොරක් කමෙන්ට් කරලා තියෙනවා දැක්කම, ඒ හැමෝම ගරු කරන ලොකු පොරක් බව දැනුනම, ඔබා මාමේ උඹ ගැන මහා ලොකු ගෞරවයක් හිතේ ඇති වුණේ මට වත් නොදැනීම.

ඒ පොර එක දවසක් මගේ බ්ලොග් එකෙත් පෝස්ට් එකකට කමෙන්ට් කරලා තියෙනවා දැක්කම,  Facebook request එක accept කරලා මාත් එක්කත් chat කරන්න ගත්තම, මාත් බ්ලොග් ලියන සැහෙන්න පොරක් වෙලා කියලා දැනෙන්න ගත්තා..

සිහින උළෙලේදී හමු වෙලා අතට අත දුන්නට මාමා, මාව අඳුන ගත්තේ නැහැ. ඒත් නම කියපු ගමන් මාව වැළඳගෙන බොහොම ලෙන්ගතුව කතා කළා.. මට සැඟවුණු පෙට්ටියේ තරගෙන් ලැබුණු ටිකට් එක ඔබ තුමාටයි මම ඉස්සෙල්ල ම ඕන ද ඇහුවේ! ලබන පාරත් සිහින උළෙලට එන්න බලනවා, ආයෙත් ආයෙත් ආපු වෙලාවක ගාලුත් ඇවිත් යනවා කියාගෙන ගිය මාමා, ආයෙත් කවදාවත් දකින්න නොලැබේවි කියලා තුන් හිතකින් වත් මට හිතුනේ නැහැ..

අනිත් එවුන් හැමෝම මාමා නිවන් දකින්න කියලා ප්‍රාර්ථනා කළත්, නිවන් දකින්න කලින් ආයෙත් අපි අතරට ඇවිත් යන්න.. ආයෙමත් ඔබා මාමගේ කමෙන්ට් එකක් වැටෙනකම් අපේ බ්ලොග් බලාගෙන ඉන්නවා.. ඒ අඩුව මකන්න වෙන කාටවත් බෑ..