දිගේලි කන්දේ සිට නුඹට ලියමි!

සරා හෙවත් ආදරණීය නෑනන්ඩියේ,

පාරමී දම් පුරා අපිස් වන්නට

නඟෙ මා වෙසතුරු නොවේ..

ඈත හිම සේ දුකක් වෙන්නට

දිගේලි කන්ද, බරණැස නොවේ

නුඹේ ගීයට, නාඬා නිදියන

ක්‍රිෂ්නජිනාලා නොම ලැබේ

වංකගිරියේ දුක් නුහුරු නුඹ

මන්ද්‍රි දේවී නම් නොවේ..

ලන්සු තියලා අහවරයි උන්

තීන්දුයි දෑවැදි වෙන්දේසියේ..

චැප්ලින් කතගේ මදහස නොකැපෙයි

නා දලු දෙතොලට රන් රුවේ

කඳුළු පුරෝගෙන, දෙපා වැළඳගෙන

නාඬා ඉඳින් මගේ නංගියේ

ඔහු හා බැඳෙන්න අවසර ඉල්ලන

ඇවැස්ස නෑනන්ඩියේ...

කඳුළු වියළන මහා ගින්නෙන්

නුඹේ ලෝකය පහන් වුණාවේ

හදෙහි ඇවිලෙන වියෝ ගිනිදැල්

නිවී නිවී නුඹ සැනසුනාවේ

දිගේලි කන්දේ මහ සිටු මැදුරේ

කිරුළ ඉවත ලූ ප්‍රියාවියේ

මෙතැන් පටන් නුඹ සිරිකත වේවා,

පහන වේවා දොළොස් මාසේ..

නුඹට පෙම් කළ - නුඹත් පෙම් කළ,
දිගේලි කන්දේ සිටුතුමා (ආබාධිත)

ප.ලි :
පාඩම් කටයුතු වලින් විවේකයක් ගන්න, ඉඩක් ලැබුණු ගමන් 2012 වසරේ ස්වර්ණ පුස්තක සම්මානයට නිර්දේශ වුණු සිටුවර පුවත පොත කියවද්දී හිතුණු දේ කෙලින් ම ලිව්වේ. සංස්කරණය කරන්න තරම් විවේකයක් ලැබුණේ නැහැ.

පොත ගැන කියනවා නම්, ටිකක් වෙනස් විදියේ නවකතාවක්. බොහොම සංවේදීව ලියවිලා තිබෙනවා. නමුත් සැළකිය යුතු තරම් ව්‍යාකරණ වැරදි සහිතයි. ඒ නිසා වෙන්න ඇති සමහර විට සම්මානය නොලැබෙන්නත් ඇත්තේ.. කොහොම වුණත්, ආදරය කරන අය සහ ආදරය කරන්න බලාපොරොත්තු වන අය වගේ ම කවාදාක හෝ කාට හෝ ආදරය කළ අයත් කියවිය යුතු ම පොතක් විදියට හඳුන්වන්න පුළුවන්.

මේ දවස් ටිකේ තරමක් කාර්යය බහුල නිසා බ්ලොග් අවකාශයේ සැරිසරන්න ලැබුණේ නැහැ. ඒ ගැන අමනාප වෙන්න එපා.. ඉඩක් ලැබුණු ගමන් හැම බ්ලොග් එකකට ම වගේ එනවා!

ජය වේවා!